பெரியாரும் பெருந்தலைவரும்

21 வயது நிறைந்தவர் அனைவருக்கும் வாக்குரிமை என்ற அடிப்படையில் 1952 ஆம் ஆண்டு சுதந்திர இந்தியாவின் முதல் பொதுத் தேர்தல் நடைபெற்றது. தந்தை பெரியார், அந்தத் தேர்தலில் காங்கிரஸைக் கடுமையாக எதிர்த்துப் பிரச்சாரம் செய்தார். "60 அடி ஆழக் குழி தோண்டி, அதில் போட்டுக் காங்கிரஸைப் புதைப்பேன்" என்று கூட்டத்திற்குக் கூட்டம் பிரச்சாரம் செய்தார்.

அந்தத் தேர்தலில், அன்றைய சென்னை ராஜதானியில், காங்கிரஸ் எதிர்பார்த்த வெற்றியைப் பெறவில்லை. 152 இடங்களில் மட்டுமே வெற்றி பெற்றது. திராவிடர் கழகத் தின் கோட்டையாக விளங்கிய தஞ்சை மாவட்டம் போன்ற பகுதிகளில் காங்கிரசின் வீழ்ச்சி, காங்கிரஸ் தலைவர் களைக் கலக்கமடையச் செய்தது. பெரியாரின் ஆதரவு பெற்ற கம்யூனிஸ்ட் கட்சி மகத்தான வெற்றி பெற்றது.

அந்த அளவிற்குக் காங்கிரஸைத் தமது ஜென்ம வைரியாக நினைத்த பெரியார், 1954 இல் முதல் மந்திரி பதவியை ராஜாஜி ராஜினாமா செய்த பிறகு, காமராஜர் சென்னை மாகாண முதல் மந்திரியான பின், மனத்தை மாற்றிக் கொண்டார். பெரியாரின் வாய்மொழிப்படியே, 1937 இல் இருந்து 17 வருட காலம் எந்தக் காங்கிரஸை ஒழித்தே தீர்வது என்று பாடுபட்டாரோ, அந்தக் காங்கிரஸை, காங்கிரஸ் ஆட்சியை ஆதரிக்கத் தாமாகவே முன்வந்தார். காமராஜ் ஆட்சி அமைந்த மறுநாளே, விடுதலை பத்திரிகை யில் பெரியார் கீழ்க்கண்ட தலையங் கத்தை எழுதினார்.  "சாதியை ஒழிப்பதற்கு இது நல்ல தருணம். திரு.காமராசர் அவர்கள் முதலமைச்சராகி யிருக்கிறார். இவருக்குச் சாதியை ஒழிப்பதில் தனி அக்கறையுண்டு என்பது நமக்குத் தெரியும். இதுபற்றிப் பலதடவை பேசியிருக்கிறார்.

சுயராச்சியம் வந்த பிறகு, சாதி வெறி பல மடங்கு வளர்ந்துவிட்டது என்று பலதடவை கூறியிருக்கிறார். இந்த வெறியை ஒழித்துக் கட்டுவதற்காக, எது வேண்டு மானாலும் செய்யத் தயார் என்று பலதடவை தெரிவித்திருக்கிறார். இவர் சாதி மாநாடுகளில் கலந்து கொள்வதில்லை என்பது நம் நினைவு. இப்பேர்ப்பட்டவர், இனி செய்கை மூலம் தம் இலட்சியத்தைப் பெற வேண்டும். இதற்கான கால்கோள் விழாவை நடத்திவிட்டார் என்றே நாம் கருதுகிறோம். ஒரு குறிப்பிட்ட சாதிக்காக வே என்று தோன்றிய இரண்டு அரசியல் கட்சிகளைக் கலைத்துவிட்டார். காங்கிரஸ் கட்சியையே எதிர்த்து நின்று தேர்தலில் வெற்றி பெற்ற உழைப்பாளர் கட்சி - காமன்வீல் கட்சி ஆகிய இரு கட்சிகளையும் காங்கிரசு கட்சிக்கு வெண்சாமரம் வீசும் கட்சிகளாக ஆக்கிவிட்ட தனித்திறமைக்காகப் பாராட்ட வேண்டும். அரசியல் துறையில் இக்காரியம் எப்படிக் கருதப்பட்டபோதிலும், தனி சாதிக்காக ஒரு அரசியல் கட்சி என்ற அவமானத்தைப் போக்கிவிட்ட வகையில், அதாவது சமு தாயத் துறையில் இக்காரியம் வரவேற்கப் படக் கூடியதுதான் என்பதே நம் கருத்து.  சாதி ஒழிப்பு உணர்ச்சியை மக்களிடையே பரப்புவ தற்கு அவருக்கும் இது ஒரு நல்ல தருணம். சுயமரியாதைக் காரர்களுக்கும் இது ஒரு நல்ல தருணம். சட்ட திட்டங்கள் மூலம் முதலமைச்சர் இக்காரியத்தைச் சாதிக்கலாம். வழக்கமான பிரச்சாரத்தின் மூலம் சுயமரியாதைக்காரர் கள் இவருக்கு உதவியாக இருக்கலாம்.

புத்தர்கள், சித்தர்கள், பிரம்ம சமாஜ் தலைவர்கள், சமுதாயச் சீர்திருத்தவாதிகள் ஆகிய பலரால் சாதிக்க முடியாத ஒரு காரியத்தை, ஒரு சாதாரண முதலமைச்சர் வெற்றிகரமாகச் செய்து முடித்து விட்டார் என்ற நிலை ஏற்பட்டால், இந்திய வரலாற்றிலேயே இடம் பெறக்கூடிய சாதனை அல்லவா இது?" (விடுதலை - 15.4.1954). பெரியாரின் மன மாறுதலுக்கு என்ன காரணம்?

ராஜாஜி முதல்வராக இருந்தபோது கொண்டு வந்த புதிய கல்வித் திட் டத்தை , 'குலக் கல்வித் திட்டம்' என்று பெரியார் கடுமையாக எதிர்த்தார். ராஜாஜியின் கல்வித் திட் டத்தை எதிர்த்து, திராவி டர் கழகத்தினர் 600 மைல் பாதயாத்திரை நடத்தி, சி த ம் பரம் வந்தனர் . அங்கு 22.5.54 அன்று அவர்களைப் பாராட்டிப் பேசிய பெரியார் தமது மன மாறுதலுக்கான காரணத்தை விளக்கினார். அவரது பேச்சு 1.6.54 விடுதலை யில் முதல் பக்கத்தில் பிரதானமாக வெளியிடப்பட்டது. அவரது பேச்சு வருமாறு:

"இந்தப் படையினர் சென்ற மாதம் 29 ஆம் தேதி புறப்பட்டவர்கள் ; கால்நடையாகவே ஏறக்குறைய 600 மைல் நடந்து சுற்றி இங்கே வந்திருக்கிறார்கள்; வந்ததும், இங்கே வெற்றி கிடைக்கும் என்று கருதி வந்தவர்கள் அல்லர். இங்கே வந்ததும், சிறைக் கூடம் திறந்திருக்கும், நாம் போய் 'ஜம்' என்று உட்கார்ந்து ஓய்வெடுத்துக் கொள்ள லாம் என்று வந்தவர்கள். எப்படியோ இவர்கள் ஏமாந்து போகும்படியான நிகழ்ச்சி நடைபெற்று, எல்லோரும் மகிழும்படியாக ஆகிவிட்டது.

இன்றைக்குக் காமராசர் இந்நாட்டின் முதலமைச்சராக வந்துள்ளார். இனிப் பலரும் சொல்லப் போகிறார்கள்; 'காமராசரும் பெரியாரும் ஏதோ ஒரு ஒப்பந்தம் ஏற்படுத் திக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அவர்கள் அடிக்கடி ரகசிய மாகச் சந்தித்துப் பேசுகிறார்கள்' என்றெல்லாம் கூறு வார்கள். இன்றைய தினம், இக்கல்வித் திட்டம் எடுக்கப் படும் படியான செய்தி வந்தது குறித்து, நாம் பெருமைப்பட வேண்டியதுதான். நாடு முழுவதும் பாராட்டுக்கூட்டம் போட வேண்டியுள்ளது. பெரும்பாலும் அந்தப் புகழ் எல்லாம் காமராசருக்கே போகும்.

1924 முதல் 1954 வரை ஒரு தமிழன்கூட முதன் மந்திரியாக வரமுடியவில்லை . முதல் முதலாகத் தமிழைத் தாய் மொழியாகக் கொண்ட தமிழர் ஒருவர் முதல மைச்சராக வந்திருக்கிறார். இவர் மந்திரி சபையும், 15 நாளில் தீர்ந்து போகாத மாதிரி, இவர் வாழ்நாள் பூராவும் இருக்கிற மாதிரி இருக்க வேண்டும்.

இது நமக்குப் பெரிய வெற்றி. இந்த மகிழ்ச்சியினால், நாம் இந்த மந்திரி சபையைக் காப்பாற்ற வேண்டும் என்று கருதுகிறேன். இதைப் பார்த்துச் சிலர், எனக்குக் கொள் கையே இல்லை என்று சொல்லுகிறார்கள். எங்களுக்கு இரண் டொரு காரியம் செய் தாலே போதும். அது  எ ன் ன வெ ன் ற  ல்  'கல்வித் திட்டம் கேடு ப ய ப் ப து ' எ ன் று ஒப்புக்கொண்ட காரி யத்தை உடனே சாமா ளிக்க வேண்டும் என்பது. இரண்டாவது காரியம், ஜஸ்டிஸ் கட்சியி ல் இ ரு ந் து வ ந் த வகுப்புவாரி  பிரதி நிதித் துவத்தை, சட்டப்படி இருந்ததை 'அல்லாடி 'கெடுத்து விட்டார். அதைப் பற்றிப் பெரிய கிளர்ச்சி செய்தோம். அதைக் கண்டு அப்போதிருந்த மந்திரிகள் நடுங்கி, அதற்காக அரசியல் சட்டத்தைத் திருத்தும் படியாக ஆகிவிட்டது. இதன்படி ஏதோ ஒரு அளவுக்கு நம்முடைய மக்களுக்கு விகிதாச்சாரம் கிடைக்கும் வசதி இருந்தது. அதை மீண்டும் இராசகோபாலாச்சாரியார் நன்கு கெடுத்து விட்டார். அதை மீண்டும் மாற்ற வேண்டும் என்று சொன்னேன். அதற்குக் காமராசரிடமிருந்து என்னிடம் வந்தவர், தனக்கும் அதில் அக்கறை இருப்பதாகவும் தனக்காகவே அதைக் கவனிப்பதாகவும் சொன்னார்கள். அதனால் இதை ஆதரிக்க வேண்டும்.

"நம்மைப் பொறுத்தவரையில் லட்சியம்தான் முக்கியம். எந்தெந்தக் காரியத்தில் காமராசருக்கு உற்சாகம் கொடுக்க வேண்டுமோ அதிலெல்லாம் அவருக்கு உற்சாகம் கொடுப் பதாக இருக்கிறேன்" என்றார் பெரியார்.

காங்கிரஸ் கட்சி அவரது ஆதரவைக் கோரவில்லை . காமராஜர் முதல்வர் ஆனதும் குடியாத்தம் தொகுதி இடைத் தேர்தலில் போட்டியிட்டபோது பெரியார் தாமாகவே முன்வந்து காமராஜருக்கு ஆதரவு தந்தார்.

இதனை 21.11.55 அன்று சென்னை ராஜாஜி ஹாலில் நடைபெற்ற டாக்டர் பி.வரதராஜுலு நாயுடு பிறந்த நாள் விழாவில், பெரியார் ஆற்றிய உரையால் அறியலாம்.)

''தலைவர் காமராசர் என்னைப் பற்றிக் குறிப்பிட்டார். அதற்கு எனது நன்றி. காமராசரிடம் நான் அன்பு கொண்டு என்னாலான வழிகளில் ஆதரவு கொடுத்து வருகிறேன்.

காரணம், அவர் சில விஷயங்களில் தமிழன் என்கின்ற உணர்ச்சியோடு ஆட்சி நடத்துகின்றார். அதனால் அவ ருக்கு, பொறாமை காரணமாகக் காங்கிரஸ் வட்டாரத்திலும், வகுப்பு காரணமாக இரண்டொரு வகுப்பாரிடையிலும் சில எதிரிகள் இருந்து கொண்டு, அவருக்குத் தொல்லை கொடுத்து வருகிறார்கள். அத்தொல்லைகள் வெற்றி பெற்றால் தமிழர் களுடைய நிலைமை மோசமாகி விடும்.

உத்தியோகத்துறையில் தமிழர்களுக்கு மிகமிகக் கெடுதிகள் ஏற்படலாம் என எண்ணுகிறேன். ஆதலா லேயே அவரது இன உணர்ச்சிக்கு எதிராக இருப்பவர்கள் வெற்றி பெறாமல் இருப்பதற்காக என்னாலானதைச் செய்து வருகிறேன். அந்த யோசனை அற்றவர்களுக்கு, நான் காமராசரை ஆதரித்ததாக ஆகிவிடுகிறது. காமராசர் தமிழ் மக்களிடம் காட்டும் நேர்மையானது, அவர் எனக்கு ஏதோ ஆதரவு காட்டுவதாக ஆகிவிடுகிறது.

நான் அரசியல் தொண்டனல்ல. சமுதாய நலத் தொண்டனாவேன். அதிலும், பெரிதும் தமிழ் மக்கள் நலனுக்கென்றே பாடுபடுவேன். அதை முன்னிட்டு அரசியல் என்பதை எந்த அளவுக்கு வேண்டுமானலும் எதிர்க்கவும், விட்டுக் கொடுக்கவும் துணிவேன். காமராச ருக்கும் எனக்கும் அரசியல் கருத்துகளில் எவ்வளவு பேதம் காணப்பட்டாலும், தமிழர் நலத்தை முன்னிட்டு நானாகவே முன்வந்து அவரை ஆதரிக்கும் அவசியம் ஏற்பட்டிருக்கிறதே ஒழிய, மற்றப் படி எனது சுயநலத்தை முன்னிட்டோ , அல்லது அவர் விரும்புகிறார் என்று கருதியோ அல்ல. அவரும் என்னுடைய ஆதரவு தேவை என்பதாக என்னிடம் தனிப் பட்ட முறையில் கேட்டதும் கிடையாது.'

குடியாத்தம் சட்டசபைத் தேர்தலில் நான் அவரை ஆதரித்தேன் என்றால், அப்பொழுதும் அவரிடம் சொல்லிவிட்டு அவரை ஆதரிக்கவில்லை. அவரும் தன்னை ஆதரிக்க வேண்டும் என்று என்னைக் கேட்கவும் இல்லை.

திடீரென்று எனக்குத் தோன்றிய எண்ணத்தின் பேரில் தான், நான் வலியச் சென்று அவரை ஆதரிக்கும்படி யாகியது. நானும் அந்தச் சந்தர்ப்பத்தை எதிர்பார்த்திருந்த வனுமல்ல. அவர் விரும்புவார் என்று கருதினவனுமல்ல.

ஒரு நாள் நான் ஆத்தூர் பொதுக் கூட்டத்தில் பேசிக் கொண்டிருந்தேன். அந்தச் சமயம் ஒரு தோழர் என்னிடம் ஒரு பத்திரிகையைக் கொடுத்து, "முதல் மந்திரி அவர்கள் சட்டசபைத் தேர்தலுக்குக் குடியாத்தம் தொகுதியில் நிற்பதாகச் செய்தி வந்துள்ளது என்று சொன்னார். நான் அதை வாங்கிப் படித்துப் பார்த்துவிட்டு, அதே கூட்டத்தி லேயே என்னுடைய எண்ணத்தை வெளியிட்டேன்.

காமராசர் அவர்களையும் நான் அந்தப்படி கருது வதால், அவர் அவசியம் என்று கருதுகிறேன். அவருக்கு ஆதரவு தருவது பற்றி நான் வெட்கப்படவில்லை. அவரும் என்னைப் போலவே ஒரு துறவி ஆவார். எனக்காவது மனைவி உண்டு. அவருக்கு அதுவும் இல்லை . இப்படிப்பட்ட துணிச்சலுக்கு மனைவி மக்கள், சொந்த வாழ்வு இல்லாமை அவசியமாகும். இப்படிப்பட்டவர்கள் ஏதாவது தவறு செய்தாலும் செய்யலாம். ஆனாலும், தவறுதான் செய்யலாமே ஒழிய புரட்டு, மோசம், சுயநலப் பற்று, வேஷம் செய்ய அவசியமுடையவர்களாக மாட் டார்கள். இயற்கையை முன்னிட்டு நான் இப்படிப் பேசுகிறேன்.

இதுவரையில் நான் அவரை எந்த விதமான உதவியும் கேட்டது கிடையாது. அவரும் என்னை எதுவும் கேட்டது கிடையாது. எங்கள் இருவருக்கும் சொந்த சங்கதி என்பதாக எதுவுமே இல்லை. தமிழர் நலத்திற்காக அவர் தன்னா லானதைச் செய்ய வேண்டும் என்று நான் ஆசைப்படுவ துண்டு. தனிப்பட்ட நபர்களைப் பற்றி நான் அவரிடம் எதுவும் பேசுகிறதே இல்லை . இனியும் பேசப் போவதும் இல்லை. நாங்கள் இப்படிப்பட்ட சம்பிரதாய சம்பந்த மில்லாமல் தனிப்பட சந்திப்பதுமில்லை!

இன்றுகூட, இந்த விழாவுக்கு என்னை அழைத்தபோது காம ராசர் இங்கு வருவார் என்று தெரிந்திருந்தால், நான் கண்டிப்பாய் வர ஒப்புக் கொண்டிருக்கமாட்டேன். நான் இதுவரை, எந்த மந்திரி பேசுகின்ற நிகழ்ச்சிகளிலும் கலந்து  கொண்டதே இல்லை. அதில் கலந்து கொள்வதில்லை என்பது இதுவரை நான் செய்து கொண்டிருந்த முடிவான கருத்தாகும். ஆனால், இதில் மட்டும் கலந்து கொள்ளும் படியான நிலை ஏற்பட்டதானது, நான் இதற்கு வருவதற்கு ஒப்புக் கொண்டபின்புதான் முதல் மந்திரி அவர்கள் இதற்குத் தலைமை வகிக்கிறார் என்றும், சிலர் பேச வந்திருக்கிறார்கள் என்றும் தெரிய வந்தது. இதன் பிறகு நான் மறுத்துக் கூறுவது முறை இல்லை என்பதாகக் கருதி, எதிர்பாராத இச்சந்தர்ப்பம் தவிர்க்கமுடியாத சூழ்நிலையின் பேரில் அமைந்து விட்டது.

கடைசியாகத் தலைவர் அவர்கள் (காமராஜர்) என்னி டம் அன்புகாட்டி என்னைப்பற்றிச் சில குறிப்பிட்டதற்காக வும், இவ்விழாக் குழுவினர்கள் எனக்கு இதில் கலந்து கொள்ள வாய்ப் பளித்துக்கொண்டு, டாக்டர் நாயுடு அவர்கள் உட் பட என்னிடம் உள்ள அன்பு என்றும் குறையாதிருக்க வேண்டும் என்று வேண்டிக் கொண் டும், என்ன மாற்றம் ஏற்பட்டாலும் மனிதத் தன்மை முறையில் ஒருவருக் கொருவர் அன்பும், நாம் தமிழர்கள் என்கிற உணர்ச்சியும் எங்களிட மிருந்து மாறாது என்பதாக உறுதி கூறுகிறேன்." (விடுதலை - 3.12.1955).

1937 முதல் 1954 வரையில் எந்த அளவிற்குக் காங்கிரசைப் பெரியார் தீவிரமாக எதிர்த்தாரோ, அதே அளவு தீவிரமாக 1954 முதல் 1967 வரை காமராஜர் பெயரால் காங்கிரஸை ஆதரித்தார்.

1956 ஜூலை 11 ஆம் தேதியன்று குளித்தலை ஊராட்சி மன்றத்தில் காமராஜரின் உருவப் படத்தைத் திறந்து வைத்து, பெரியார் சிறப்புரை ஆற்றினார். உரை வருமாறு:

"முதலமைச்சர் காமராசரை ஆதரிப்பது பற்றிப் பலர் தவறாகக் கருதுவார்கள்; குறையும் கூறுவார்கள். காமராசர் முதலமைச்சராகப் பதவியேற்றபின், சில நாட்களுக்குப் பிறகு, நான் அனுப்பி வைத்த குலக்கல்வி எதிர்ப்புப் படை நாடெங்கும் பிரச்சாரம் செய்துகொண்டு சென்னைக்கு வந்து சேர்ந்தது. போலீஸ் பாதுகாப்பு நிறைய இருந்தது.

மக்கள் பீதியடையக்கூடாது என்று போலிஸ் கமி ஷனர் பார்த்தசாரதி அய்யங்கார் அறிக்கை விட்டிருந்தார்.

பிறகு எங்கள் படைத்தலைவர் டெலிபோனில் முதலமைச்சரைக் கூப்பிட்டு "இந்த மாதிரி நாங்கள் வந்திருக் கிறோம். உங்களைச் சந்திக்க விரும்புகிறோம். எங்கே வரச் சொல்கிறீர்கள்?' என்று கேட்டார்.

அதற்கு முதலமைச்சர் 'கோட்டைக்கு ஐந்து பேர் மாத்திரம் வாருங்கள்' என்று சொன்னார். இவர்கள் இருபது பேராகவே கோட்டைக்குச் சென்றார்கள். எல்லோருக்கும் நாற்காலி போட்டு உட்கார வைத்து 'என்ன விஷயம்?' என்று கேட்டார்.

அதற்கு நம்முடைய படைத்தலைவர், 'புதுக்கல்வித் திட்டத்தை ஒழிக்க வேண்டும். நீங்கள் இப்பொழுது பதவியேற்று இருக்கிறீர்கள். எங்கள் குறையைச் சொல்ல வந்தோம்' என்றார்.

அதற்கு முதலமைச்சர் காமராசர் 'நானும் உங்கள் ஆள்தான். நீங்கள் இப்பொழுது வீட்டுக்குப் போங்க. நாளைக்கே மகிழ்ச்சியான செய்தி வரும்' என்பதாகச் சொல்லியனுப்பினார்.

அன்று இரவே முதலமைச்சர் ஒரு கமிட்டியைக் கூட்டி, புதுக்கல்வித் திட்டத்தை நீக்கிவிட்டார். அடுத்த நாள் எல்லாப் பத்திரிகைகளிலும் சமாச்சாரம் வந்து விட்டது.

இதுதான் நமக்கு முதலமைச்சர் காமராசர் முதன் முதலாகச் செய்த உதவியாகும். அவர் அப்படிச் செய்ய வில்லை என்றால், நமக்கு வெற்றியேற்பட முடியாது என்று சொல்ல வரவில்லை. நம்மில் பலர் சுடப்பட்டு இறந்திருப் பார்கள். சிலர் தூக்கு மேடை ஏறவேண்டிய நிலை இருந் திருக்கும். நாமெல்லாம் வெறிபிடித்தவர்களைப் போலவே ஆகியிருப்போம். பிறகு என்ன? எதையெதையெல்லாம் செய்ய வேண்டும் என்று நாம் திட்டம் போட்டிருந்தோமோ, அவையெல்லாம் நடந்து தானே இருக்கும்? அவற்றையெல்லாம் ஒரு வரியில் தடுத்து விட்டார் முதலமைச்சர் காமராசர்.  தமிழர்களுக்குப் பதவி - பிறகு பெரிய பதவிகளையெல்லாம் தமிழராகப் பார்த்துக் கொடுத்தார்.

எனக்கு 40-50 வருடங்களாகப் பொது வாழ்விலே பழக்கமும் அனுபவமும் உண்டு. காமராசருக்கு 20 வருட அனுபவமாவது இருக்கும். அவர் முதலமைச்சராக வருவதற்கு இரண்டு மூன்று வருடங்களுக்கு முன்புதான் அவரைப்பற்றித் தெரியும். அரக்கோணத்தில் ஒரு தடவை பார்த்தேன். பிறகு மேயர் வீட்டில் ஒரு தடவை பார்த்தேன். மற்றொரு தடவை என் பிறந்தநாள் விழாவிற்காக முதலமைச்சரே என் வீட்டிற்கு வந்திருந்தார்.

நான் காங்கிரசில் இருந்தபொழுது விருதுநகர் மாநாட் டில் தலைமை தாங்கினேன். அப்பொழுது இவர் தொண்ட ராக இருந்தாராம். அப்பொழுது அவருக்கு 21 வயது. நம்மைப் போல் நல்ல உணர்ச்சி கொண்டிருக்கிறார். அவரால் செய்யமுடியும். பிறரால் முடியாது. மேலும் அவர் என்னைப்போல் மொட்டை மரம். பெண்டாட்டி, பிள்ளை குட்டி இல்லை. தாயார் ஒருவர்தான் இருக்கிறார்கள். அவருக்கென்று எஸ்டேட் எதுவும் இல்லை. 'என்னை இப்பொழுது ஒழித்துக்கட்டி விட்டால்கூட, என்றும் நான் தொண்டன்' என்று கூறுகிறார். முதலமைச்சர் பதவியை விட்டு, காங்கிரசிலிருந்து அவரை வெளியேற்றினால்கூட அவரால் பிழைத்துக்கொள்ள முடியும். மற்றவரால் அது முடியாது.

ஆகவேதான் வரும் தேர்தலில்கூட அவரையே ஆதரிக் கப்போகிறேன். அப்பொழுதுதான் தமிழுக்கும் தமிழர் களுக்கும் பாதுகாப்பாக இருக்கும்.

சென்ற வருடம் எட்டாம் வகுப்புவரை இலவசக் கல்வி வசதி செய்தார். இந்த வருடம் பதினொன்றாம் வகுப்புவரை சாப்பாடு போட்டு, சொல்லித்தர வசதி செய்திருக்கிறார்." (விடுதலை - 23.7.56).

காமராஜர் ஆட்சியைக் கடுமையாக ஆதரித்த பெரியார் 'காமராசர் தமிழர்களுக்குக் கிடைத்த பெரும் நிதி' என்ற தலைப்பில் 7.5.59 அன்று சிறப்புமிக்க கீழ்க் கண்ட தலையங்கத்தை விடுதலையில் எழுதினார்.

"நமது முதல் மந்திரி காமராசர் தமிழர்களுக்குக் கிடைத்த நிதி போன்றவர். அவரது ஆட்சி தமிழகத்தில் மேலும் நீடிக்கவும், அவரது ஆட்சிக்கு இடையூறுகள் எதுவும் ஏற்படாமலும் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டியது தமிழ் மக்களின் தலையாய கடமையாகும்.

காமராசர் மத்திய ஆட்சிக்குக் கட்டுப்பட்டவர் என் றாலும், தமக்குள்ள அதிகார வரம்புக்கு உட்பட்டு, நம் இனத்திற்கு என்னென்ன நன்மைகள் செய்ய முடியுமோ, அந்த அளவுக்குச் செய்து வருகின்றார்.

கல்வித்துறையிலும் சரி, உத்தியோகத்துறையிலும் சரி, நம்மவர்கள்தான் மிக மிகக் கீழான நிலையில் இருந்து வருகின்றனர். 100 க்கு 100 படித்தவர்களாகவும், எல்லா உத்தியோகங்களிலும் 100 க்கு 100 அவர்களே ஆதிக்கம் உடையவர்களாகவும் இருந்த ஒரு நிலைமை மாறி, இன்று ஒரளவு நம்மவர்களும் படிக்க வசதி செய்து, ஒரு சில உத்தியோகங்களாவது கிடைக்கும்படியான நிலை ஏற்பட் டுள்ளதென்றால் அதற்குக் காரணம் நமது முதலமைச்சர் காமராசர்தான்.

இராசகோபாலாச்சாரியார் முதலமைச்சராக இருந்த போது, 'அவனவன் அப்பன் தொழிலைக் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும், மீதி நேரம் ஆடு மாடு மேய்க்கவும், கக்கூஸ் சுத்தம் செய்யவும் போ' என்று வருணாசிரமக் கல்வித் திட்டத்தைப் புகுத்தினார். மூவாயிரம் பள்ளிக்கூடங்களை மூடினார். ஆயிரம் அய்ஸ்கூல்களைத் திறக்கும் திட்டத் தையும் ரத்து செய்து, 'இனிமேல் புதிதாக அய்ஸ்கூலே திறக்க வேண்டாம்' என்று உத்தரவும் போட்டார். காமராசர் முதல்வராக வந்ததும் இராசகோபாலாச்சாரியாரின் வர்ணாசிரமக் கல்வித் திட்டத்தை ரத்து செய்தார். மதிய உணவுத் திட்டத்தைக் கொண்டுவந்து ஏராளமான தமிழ்ப் பிள்ளைகள் புதிதாகப் பள்ளியில் சேர்ந்து படிக்க வழிவகுத்தார். எட்டாவது வகுப்புவரை இலவசக் கல்விக்கு ஏற்பாடு செய்தார். அதைப் பதினொன்றாம் வகுப்புவரை விஸ்தரிக்கவும் ஏற்பாடு செய்து வருகிறார்.

காமராசர் முதலமைச்சராக வந்த பின்னால்தான் அய்கோர்ட் நீதிபதிகளில் பாதிப்பேர் தமிழர்கள் உள்ளனர். இது எந்தக் காலத்திலும் ஏற்படாத முன்னேற்றம் ஆகும். அய்கோர்ட் தோன்றிய நாளில் இருந்து, ஓமந்தூரார் காலம் வரை ஒரு தமிழன்கூட ஜட்ஜாக இருந்ததில்லை. காமராசர் முதலமைச்சரான பின்னர் நிலைமை தலைகீழாக மாறி விட்டதே! இன்று அய்கோர்ட் ஜட்ஜூகளாயிருப்பவர் களில் பாதிப்பேர் தமிழர்களாக இருக்கிறார்களே! அரசாங்கத்தில், பல இலாகாக்களிலும் தலைமைப் பொறுப்பில் தமிழர்களே அதிகமாக உள்ளனரே! ஐ.ஜி. ஒரு தமிழர். கமிஷ்னர் ஒரு தமிழர். கல்வி இலாகா டைரக்டர் ஒரு தமிழர். இவ்வாறே 20-25 இலாகா தலைமைப் பொறுப்பில் எல்லாம் தமிழர் களே உள்ளனரே!

இப்படி எந்தக் காலத்தில் நடந்தது? ஜஸ்டிஸ் கட்சி ஆண்ட காலத்தில்கூட கிடையாதே? இப்படித் தலைமை உத்தியோகங்களில் தமிழர்களாக இருப்பதனால், அந்த அந்த இலாகாக்களில் வேலை செய்யும் எத்தனை ஆயிரம் தமிழர்கள் கொடுமையிலிருந்து பாதுகாக்கப்படுகின்றனர்? உத்தியோக உயர்வு முதலியவற்றிற்கு நியாயம் கிடைக் கின்றது?

இத்தகைய காரணங்களுக்காகத்தான் நான் காம ராசரை ஆதரிக்கிறேனே தவிர, எனது சொந்தக் கார ணங்கள் எதுவும் இல்லை. சொந்தத்தில் அவரிடம் எதை யும் செய்து கொள்ள, வேண்டிய அவசியம் இல்லாதவன் நான்.

காமராசர் இப்படிக் கல்வித் துறையில் நன்மைகள் செய்து வருகின்றார் என்றால், அதில் நம் வீட்டுப்பிள்ளை குட்டிகள்தானே படித்துப் பயன் பெறுகிறார்கள். 100 க்கு 97பேராக உள்ள நம் சமுதாயத்தின் பிள்ளை குட்டிகள் தானே அதனால் முன்னுக்கு வருகிறார்கள்? உத்தியோகத் துறையில் செய்து வரும்படியான நன்மைகள் எல்லாம், தமிழர் சமுதாயத்தின் நன்மையைக் கருதித்தானே? இதை எல்லாம் மக்கள் எண்ணிப் பார்க்க வேண்டாமா?

காமராசர் கல்யாணம் ஆகாதவர். பிள்ளை குட்டி இல்லாத மொட்டை மரம்! தனக்கெனச் சொத்து சேர்க்க வேண்டிய அவசியமோ, சொந்தக்காரர்களுக்குப் பதவி உத்தியோகம் கொடுக்க வேண்டிய அவசியமோ இல்லாத வர். காமராசர் ஏதோ தம் பதவிக்காலத்தில் தம்மாலான உதவியைத் தமது சமுதாயத்திற்குச் செய்ய வேண்டும் என்ற விருப்பினாலேயே தொண்டாற்றி வருகின்றார். "

- ஏ. கோபண்ணா

('காமராஜ் ஒரு சகாப்தம்' என்ற நூலிலிருந்து)

- விடுதலை நாளேடு, 14.7.19